Elektrofizyoloji Laboratuvarında neler yapılır?

Elektrofizyolojik çalışmalar birçok bilinmezliği olan nöroloji alanının neden sonuç ilişkisini kurabildiğimiz bir bölümüdür. Aşağıdaki bağlantıda Elektrofizyoloji laboratuvarında neler yapabiliyoruz başlığı altında hazırladığım slayt setine göz atarsanız kullandığımız yöntemler hakkında kısaca bilgi edinme şansınız olacaktır.
Elektromiyografi (EMG) omurilikten çıkan sinir kökleri, onların oluşturduğu pleksus denilen karmaşık sinir ağları, periferik sinir, sinir kas kavşağı ve kası değerlendirmek için kullanılan çok değerli bir inceleme yöntemidir. EMG omurilikten kasa kadar olan yol üstünde hasarlanmanın nerede olduğunu bize söyler. Karpal Tünel Sendromu gibi sinir sıkışıklıkları, sinir ucu iltihapları (polinöropati), boyun, bel fıtığı ve kireçlenmesi olan hastalara tanı koymak için yaygın olarak kullanılan bir inceleme yöntemdir.

Elektroensefalografi (EEG) ise beynin elektriksel aktivitesini değerlendirmek için kullanılır. Saçlı derie yerleştirilen elektrotlar aracılığı ile beynin elektriksel aktivitesi kayıtlanır. Epilepsi hastalarında beyinde bazı bozuk elektriksel aktiviteler oluşur. Bu beynin bir bölgesinde lokal olarak kalabilir ya da tüm beyni etkileyebilir. EEG yine beynin aktivitesinin enfeksiyöz ya da metabolik nedenlerle  bozulduğu ensefalit gibi hastalıklarda da tanı için yardımcı bir laboratuvar aracıdır.
Yaygın kullanılan bahsettiğim iki yöntem yanı sıra görsel, duysal, işitsel duyu yollarını değerlendirmemize yardımcı olan ek yöntemler de mevcuttur.

Görsel Uyandırılmış Potansiyeller (Visual Evoked Potentials) gözde retinadan itibaren görme sinirinin beyin boyunca görme merkezine kadar gittiği yolu değerlendirmek için kullanılan bir inceleme yöntemidir. En yaygın kullanıldığı hastalık görme sinirinin değişik nedenler nedeni ile etkilendiği optik nöritdir.

Beyin Sapı Uyandırılmış Potansiyelleri (BAEP) işitme sinirininin çevresel ve santral parçalarını değerlendirmek için kullanılan bir laboratuvar yöntemidir. Beyin MR’ının yaygınlaşması ile birlikte kullanılırlığı azalmakla birlikte hala komada, bebeklerde işitmenin değerlendirilmesinde ve beyin sapı tümörlerinde İntraoperatif Monitorizasyon sırasında yaygın olarak kullanılan bir incelemedir.

Duysal Uyandırılmış Potansiyeller (SEP) arka kordonu (derin duyu)  değerlendiren bir inceleme yöntemidir. Alt ekstremitede en sıklıkla tibial, üst ekstremitede median ve ulnar sinirler kayıtlanır. Ciltten itibaren periferik sinir, omurilik ve beyindeki duyu korteksine kadar olan yol SEP aracılığı ile değelendirilebilir. MR incelemesinin yaygınlaşması ile omuriliğin görüntülemesi kolaylaşınca değeri bir miktar azalan SEP incelemesi hala İntraoperatif Monitorizasyon’da motor yolları değerlendiren Motor Uyandırılmış Potansiyeller (MEP) ile birlikte duyu yollarını takip etmek için rutin olarak kullanılan bir laboratuvar yöntemidir.